-
1 edge
[ɛdʒ] 1. n(of forest, road) skraj m; (of table, chair) krawędź f, brzeg m; ( of knife) ostrze nt2. vt 3. vi, see edgyto edge forward — (powoli) przepychać się (przepchnąć się perf) (do przodu)
to edge past — przeciskać się (przecisnąć się perf) przez +acc
to have the edge (over) ( fig) — mieć przewagę (nad +instr)
* * *[e‹] 1. noun1) (the part farthest from the middle of something; a border: Don't put that cup so near the edge of the table - it will fall off; the edge of the lake; the water's edge.) brzeg2) (the cutting side of something sharp, eg a knife or weapon: the edge of the sword.) ostrze3) (keenness; sharpness: The chocolate took the edge off his hunger.) ostrość2. verb1) (to form a border to: a handkerchief edged with lace.) oblamować2) (to move or push little by little: He edged his chair nearer to her; She edged her way through the crowd.) (przy)suwać po trochu•- edging- edgy
- edgily
- edginess
- have the edge on/over
- on edge -
2 expurgate
См. также в других словарях:
okrawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okrawaćam, okrawaća, okrawaćają, okrawaćany {{/stl 8}}– okroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, okroję, okroi, okrój, okrojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} krojąc, usuwać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okroić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}okrawać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okroić — dk VIa, okroję, okroićisz, okrój, okroićił, okrojony rzad. okrajać dk IX, okroićję, okroićjesz, okraj, okroićał, okroićany okrawać ndk I, okroićam, okroićasz, okroićają, okroićaj, okroićał, okroićany «krając naokoło zmniejszyć, pozbawić… … Słownik języka polskiego
okrawać — ndk I, okrawaćam, okrawaćasz, okrawaćają, okrawaćaj, okrawaćał, okrawaćany 1. forma ndk czas. okroić (p.) 2. techn. «w tłocznictwie: oddzielać nadmiar materiału od obrzeży przedmiotu metalowego; w kuźnictwie: usuwać nadmiar materiału wyciśnięty… … Słownik języka polskiego
